នៅថ្ងៃមួយ ខ្ញុំបានទៅ កន្លែងកប់ខ្មោច របស់ប្រជាជន ប្រទេស ហ្វិលិពិន ។ នៅពេលដែលខ្ញុំបានឃើញនៅស្ថាន ភាពពិត ក្នុងការទុក សាកសព របស់​ ប្រជាជន ហ្វិលិពិន គឺខ្ញុំមានភាពភ្ញាក់ផ្អើល ដោយ សារឃើញ មានលក្ខណៈ  មើលទៅ ដូច ជាទីក្រុង ដែលមាន ផ្ទះល្វាញ យ៉ាងប្រណិត គួរ អោយ ចង់យក តំរាប់តាម ។ ព្រោះកន្លែង ទុក ខ្មោច បានក្លាយ ជា តំបន់ កំសាន្ត ដែលអាច រកលុយ បានយ៉ាងច្រើន ជួនប្រជាជនដែលនៅក្បែៗនោះ ។ នេះជាបទពិសោធ៏ របស់ខ្ញុំនៅបរទេស ដែលខ្ញុំមិនដែលបានឃើញ នៅកម្ពុជា ។ ព្រោះនៅកម្ពុជា មើលទៅដូចជា ចំនាយ លុយ ច្រើន ហើយ មើលទៅគ្មាន សោភ័ន ភាព គួរអោយ ចង់ទស្សនា ឥបន្ទិច ហើយ ថែមទាំងមិន ចង់ឃើញទៀត កុំថាឡើយថតរូប ។ នៅពេលនេះធ្វើអោយ ខ្ញុំចង់ខ្លាយ ជាអ្នកទេសចរណ៍  ដែល ដើរកំសាន្ត ដូចពួក បរទេស ដែរ ។ ហើយ ក៏បានធ្វើអោយ ខ្ញុំដឹងថា ទេសចរណ៍ពិតជា ជួយ អោយយើងរីកចំនើននៅគំនិត និង ចំនេះដឹង ដែលមិន មានបង្រៀននៅសាលា។

ពិភពលោកជាសម្បត្តិរបស់ យើងគ្រប់ៗគ្នា​មិនមែន ជា រសប់ នណារឺ ជនជាតិណាមួយ ផ្តាចមុខនោះទេ ។ ក៏​ប៉ុន្តែ នៅពេកសព្ធថ្ងៃ នេះយើងសង្កេតឃើញថា មនុស្ស យើង នៅតែ បែងចែក ពិភពលោកជាសម្បត្តិ ផ្ទាល់ខ្លួន​ រឺសម្បត្តិ អ្នកដ៏ទៃ មិនដែលគឹតថាជា របស់ យើង ។ ដូចមនុស្ស បុរាណដែល មិន មាន​ចំណេះដឹងគ្មាន ទស្សនៈវិជ្ជាក្នុងខ្លួនដែលរស់ នៅជាក្រុម ជាសម្ព័ន ដែលដឹកនាំ ផ្តាចការ ចាត់ទុក អ្នកដឹកនាំជាព្រះ ជា អទិទេព។ តើអ្នកជឿថា អ្នកដឹកនាំ ជាអ្នកមានបុណ្យ ដែរទេ? ហើយក្រៅពីគាត់ គ្មានអ្នកណាអាច ធ្វើការងារនោះកើតដែរទេ? ។ ហើយអ្នកដឹងថាអ្នក ជា អ្នកដែលមាន សមត្តិភាព ដឹកនាំផែនដី នេះដែរទេ? ព្រោះអ្នកជាម្ចាស់ ផែនដី មួយរូបដែរ amldp.org    ។ ដួចនេះហើយ យើងត្រូវតែចូលរួម ថែរក្សារ និង ចែករំលែក នៅផល ដែលផែនដីនេះផ្តលអោយ ទាំងអស់គ្នា ។ តើអ្នកស្រលាញ់អ្នក ជិតខាងរបស់អ្នក ទេ? ហើយអ្នក ដែលគឹត អំពីការរស់ នៅដ៏សែនវេតនា របស់ ជនជាតិផ្សេងនិង ប្រទេសផ្សេង ដែររឺទេ? ។ នៅពេសដែលអ្នកដាក់ចិត្ត ស្រសាញ់ អ្នកដ៏ទៃ ដូច ជាស្រលាញ់ខ្លួនអ្នក តើអ្នកដឹង ថាអ្នកមានសុភមង្គលប៉ុណ្ណាដែរទេ?។​ទាំងនេះមានតែអ្នកប៉ុន្នោះដែល អនុវត្ត និងដឹងនៅរសជាតិ សុភមង្គលពិតៗ ព្រោះនៅពេលដែលអ្នក លឺគេថា រឺឃើញនិងភ្នែក បែជាអ្នកថាអ្នក យល អ្នកដឹងនោះមិនគ្រប់គ្រាន់នោះទេ ។ ដូចជាខ្ញុំជាអ្នក ញៀន បារីហើយនិយាយប្រាប់អ្នក គឺអ្នកគឹតតាមអ្វី ដែលអ្នក ស្មានប៉ុន្នោះ ។ ប៉ុន្តែនៅពេកដែលអ្នក ជក់បារី ហើយ អ្នកក្លាយជាអ្នក ញៀន បារី គឺ អ្នកនិងអឹងនៅរស់ជាតិ របស់ វាពិតប្រាកត។ ហើយក៏អ្នកមិនមានហេតុផលគ្រប់គ្រាន់ ក្នុងការពន្យល់ អ្នក ដែលមិនដែលជក់បារីបានយលនៅ​បេះដូងនិងអរម្មរបស់អ្នក​នៅពេកដែលអ្នក​ញៀនបារីនោះដែរ ……………………….។

កាដូរ គឺជាពាក្រ មួយដែល ធ្វើអោយ មនុស្ស មានទស្សនៈ និងអោយអត្តន័យ ផ្សេងៗគ្នានិង មានហេតុផលផ្សេងៗ រាប់ពាន់ជំពូក។ តើអ្នកអោយ អត្តន័យ របស់ពាក្រកាដូរ ដូចម្តេច? ។ ព្រោះមានសុភាសិត យ៉ាងច្រើនអំពីពាក្រកាដូរ ។ ជំនួយមានចំណង  ជំនួយព្រោះអាណិត  ជំនួយព្រោះស្រលាញ់  ជំនួយព្រោះគឹតថាមាន អនុស្សារីយ៍ អំណោយ ព្រោះចងបានអ្វីមួយពី គេវិញ ដែលខ្លូនបានប៉ងប្រាថ្នាទុក …………….។ ហើយក៏មានអ្នកខ្លះ ខូចអនាគតដោយសារកាដូរ និងអ្នកខ្លះទៀត បែជា មានជីវិត ភ្លឺស្វាងព្រោះកាដូរ ផងដែរ។ ចំណែកអ្នក  តើអ្នក អោយកាដូរ ចង់បានអ្វីពីដៃគូរ និងមនុស្ស ដែលអ្នក ពេញចិត្ត ផ្តលកាដូរអោយ ។ ហើយហេតុអ្វីបានជាអ្នកផ្តលកាដូរនៅថ្ងៃពិសែល ដូចជា ថ្ងៃកំណើត ថ្ងៃបុណ្យ ណូអែល ថ្ងៃ១៤គុម្ភៈជាដើម ។តើមកពីមូលហេតុអ្វី? ប្រសិនជាមានអ្នកអោយកាដូរអ្នក តើអ្នកនិងអោយអ្វី ទៅគេវិញ? តើកាដូររបស់អ្នកមានពី ធម្មជាតិ រឺអ្នក ចំណាយលុយយ៉ាងច្រើនសំរាប់ទិញកាដូរជួនគេវិញ ។ ប្រសិនជាអ្នក នោះជាមនុស្ស សំខាន់ជាងគេបំផុតក្នុងលោក ។

លោក ឪពុក បូស្កូ 

លោក ខឹម វាសនា

ស្តាប់ធម៏​ ត្រូវចេះពីចារណរកហេតុ ផល

 កាលពី ខ្ញុំ នៅកម្ពុជា ខ្ញុំបានទៅជួយបង្រៀន ក្មេងៗ  នៅ តាម ភូមិ ដែល នៅជិត សាលា ដែលខ្ញុំសិក្សា។ គឺនៅពេលនោះ វាដូចជាមានក្តីសុខ និង សប្សាយ ខ្លាំង ណាស់ នៅពេលទៅ បង្រៀន ក្មេងមួយដងៗ ។ តែនៅពេលនេះ អង្គុយ នៅក្នុង បន្ទប់ ម៉ាស៊ីន ត្រជាក់ ដែលមាន កេហ្វេ ផឹក នៅពេល ឃ្លាន តែដូច ជា មិនមានក្តីសុខ និង​សប្បាយ ដូចកាល ដើរកានកន្ទេល ចុះតាម ភូមិ បង្រៀន ក្មេងសោះ។ នៅពេលនេះមិន ដឹងថា កូនសិស្ស ខ្ញុំនិក ខ្ញុំដែរ ទេណ៎ ?  ហើយពូកគាត់ មាន សួរ រកឈ្មោះ ខ្ញុំដែរទេណ៎? ហើយនៅពេលនេះ ត្រូវនិង បុណ្យ ណូអែល ប្រកត់ជា សួររកកាដូរពីខ្ញុំហើយ ។ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅស្ងាយ មិនមានអ្វី អោយទេ មាន តែពាក្រ សូរសុខទុក្ខ និង សួរថា តើមាននិក ខ្ញុំអត់ ខ្ញុំនិក ពូក ឯង ។ ខ្ញុំ ចង់ លេងទឹកសមុទ្រ និង រតលេង នៅលើ ឆ្នេរ អូត្រែស ដូនមុន ញ៉ាំ បាយ ជាមួយគា្នដូនមុន ។ពេលខ្ញុំត្រឡប់ទៅស្រុក វិញ ខ្ញុំនិង ទៅលេង ពួកឯង ដល ផ្អះ តែម្តង ។

ប្រទេសកម្ពុជា ជាប្រទេសដែលប្រជាជនភាគច្រើន   កាន់សាសនាព្រះពុទ្ធ ដូច្នេះហើយ បានជាមាន វត្តអារាម  ស្ទឺតែគ្រុបភូមិ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ទាំងនេះដោយសារប្រទេសយើងមានអ្នកជឿជាក់  លើព្រះពុទ្ធសាសនា យ៉ាងច្រើន។ សាសនាព្រះពុទ្ធ  បានធ្វើអោយប្រជាជនដែលជឿជាក់ មានជំនឿ  មួសមុតតាំងពីដូនតា មកម្លេះ ។ ដូន្នេះហើយបានជាព្រះពុទ្ធសាសនា មានលក្ខណៈ   ផ្នត់គុំនិតជាខ្មែរ រហូត ដលអ្នកកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនា   ខ្លះយលថាព្រះពុទ្ធសាសនា ជាសាសនា ខ្មែរសុទ្ធ  សាធ ដោយមាន រូបចំលាក់ របស់ ព្រះពុទ្ធ  ដែលមាន សណ្ថាន និង លក្ខណៈជាខ្មែរ ទាំងអស់ដែលធ្វើអោយ អ្នកខ្លះយលថា ព្រះពុទ្ធជាខ្មែរយើង។ ហើយនៅពេលដែលមានអ្នកណា មួយនិយាយអំពីសាសនាផ្យេង ក្រៅពីសាសនា ព្រះពុទ្ធ បែជានាំគ្នា និយាយ ថាពួកអ្នកទាំងនោះកំពុង តែសិក្សានិងរៀន ហើយ កានសាសនាបរទេស ដោយមិនដឹង ថាខ្លួន ក៏កានសាសនា បរទេដូចគ្មា ។ ទាំងនេះ សបញ្ចាក់ថាប្រជាជនខ្មែរមិនសូវបានស្វែងយល អំពីប្រភពដើមរបស់ សាសនាឡើយ ហើយ កានសាសនា ដោយ ល្ងឹត ល្ងុង ដោយមិនខ្វល ខ្វាយ និងកាសិក្សា ។ សាសនាព្រះពុទ្ធបាននាំមកផ្យព្ធផ្សាយ នៅប្រទេស កម្ពុជា ពីប្រទេសឥណ្ឌា តាំងពីមុន សម័យអង្គរមកម្លេះ ដោយរើចចំរៀនខ្លាំង តាំងពីសម័យ ព្រះនាងឥន្ទ្រទេវី ដែល ព្រះនាងបាននែនាំស្វាមី អោយមានជំ ជឿ លើ សាសនាព្រះពុទ្ធតាមខ្លួន ។ បច្ចុប្បន្ននេះសាសនា ព្រះពុទ្ធនៅកម្ពុជា មានលក្ខណះចូលគ្នារវាង ព្រហ្មមាញសាសនា និងព្រះពុទ្ធ ដែលហូចូលមក ពីឥណ្ឌា រួមទាំងបញ្ចូលសាសនា ដើមរបស់ ខ្មែរគឺជំនឿ លើព្រលឹង អារក្យ នាក់តា នៅក្នុងស្រុក រឺ ថែរក្សា ព្រៃភ្នំ ក្រម ថ្នជាដើម ។ ដូច្នេះហើយបានជាសាសនា ព្រះពុទ្ធនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមាន លក្ខណៈផ្យេង ពីសាសនាព្រះពុទ្ធនៅប្រទេសចិន និង ជប៉ុន ជាដើម ។

 បុណ្យណូអែល ជាទំលៀមទំលាប់ របស់ សាសនា គ្រីស្ត  ដើម្បី រំលឹក ថ្ងៃព្រះយេស៊ូ ប្រសូត្រ ។ មិនតែ ប៉ុន្នោះ ជាថ្ងៃអនុស្សរីយ ដ៏​ល្អមួយ សំរាប់ រំលឹកនៅ  ទៅដល់ Santa Clous ដែលជាបុក្គលដ៏ សប្បុរស់ ក្នុងការជួយ ដល់អ្នកក្រីក្រ ផងដែរ ។ ដូច្នេះហើយ បានជាគ្រីស្គ បរិស័ត តែងតែ ជួនកាដូរគ្នាទៅវិញ​ ទៅមក នៅក្នុងឧកាសបុណ្យ ណូអែល នេះផងដែរ ដើម្បីជាសញ្ញារំលឹក ដល Santa Clous ដែលជា បុក្គលគំរូរ សំរាប់គ្រីស្ត្ បរិស័ត ។ ក៏​ប៉ុន្តែ នៅពេលបច្ចុប្បន្ន មិន ថាគ្រីស្គ បរិស័ត រឺក៏ ពុទ្ធ បរិស័តទេ ជាពិសែលអ្នក ដែលរស់នៅតាម ទីប្រជុំជន តែងតែ ចាត់ទុក បុណ្យណូអែល ជាបុណ្យ ដ៏សំខាន់ ដូចគ្រីស្គបរិស័តទូទៅដែរ។ តើអ្នក ចាត់ ទុក ថ្ងៃណូអែល ជាថ្ងៃសំខាន់ដូច ខ្ញុំដែរទេ? ហើយអ្នក មានសុំច្បាប់ សាលា រឺ ក៏កន្លែងធ្វើ ការរបស់ អ្នកឈប់ សំរាក់ដែរទេ ទៅក្នុងថ្ងៃនោះ?។ ហើយអ្នកបាន ជួនកាដូរ ទៅអ្នកក្រីក្រ រឺ ក៏អ្នក ពិសែស ណាមួយសំរាប់ជាអនុស្សារីយ បុណ្យណូអែលឆ្នាំនេះ?។ ខ្ញុំសង្ខឹម ថា នៅក្រុប់ ក្រុមហ៊ុន ទាំងអស់ ថៅកែនិង ធ្វើកម្មវិធី party for staff of the company ជាមិនខាន។ ហើយក្នុង ឧកាស់ នេះផងដែរ លោកឪពុកបូស្តូ ក៏បាន ធ្វើកម្មវិធី ជប់លៀង និងចែកកាដូរ ជួនទៅដល់ កូនៗ របស់គាត់ រាប់ លាននាក់ នៅទូទាំងពិភពលោក ផងដែរ ។ កូនសូមអគុណ ដល់ ពុក ដែល បានជួនកាដូរ ដល់កូន ក្នុងឆ្នាំនេះ។

ប្រទេសកម្ពុជា ជាប្រទេសក្រីក្រមួយ ដែលមានមនុស្ស គ្រប់ជំពូក រស់ នៅក្នុងសង្គម។ នៅពេលនេះខ្ញុំសុំ លើកយក និស្សិត មួយរូប ដែលក្រីក្រ ក៏ប៉ុន្តែ មានបច្ចេកទេស ក្នុង ការ ស្វែងរកប្រាក់ ដើម្បីបន្តការសិក្សារ ដោយមិនក្ចី រតម៉ូតូឌុប ។ គាត់ ជាមិត្ត របស់ ខ្ញុំមួយរូបដែរ នៅក្នុងសាលារៀន។ ​គាត់បានប្រកាន់ ពាក្រស្លោកមួយថា ( និស្សិតក្រីក្រយក ក្តធ្វើដើមទុន) ។ មុនដំបូងខ្ញុំស្ងល់ គាត់មានលុយច្រើន ​ក្នុងការចំនាយផ្សេងៗ ថែមទាំង party  ញឹកទៀត មិនតែប៉ុន្នោះ ជិះម៉ូតូល្អយ៉ាងរំភើយ គួរអោយ ស្រណែន។ ថ្ងៃមួយខ្ញុំបានសួរ គាត់ ឯងបានលុយពីណា​ចំណាយច្រើនម្លេះ។ គាត់ថា លុយនៅពាស់ ពេញដី គ្រាន់តែចំ នាយពេលបន្ទិច អាចរកលុយបានយ៉ាងងាយ មិនបាច់ទៅធ្វើការទេ។ គឺគាត់បានទៅបោកអ្នកធ្វើការរោង ចក្រ។ គាត់បានសារភាពជាមួយអ្នកកាត់ដេរ បងស្រលាញ់អូន បងឃើញអូន តាំងពីអូនមកធ្វើការ ថ្ងៃ ដំបូងម្លេះធ្វើដូច្នេះ មួយរោងចក្រមួយៗ  បី បួន រោងចក្រ ។ ដោយសារអ្នក ធ្វើការរោងចក្រ ជាមនុស្ស ល្ងុង វប្បធម៍ ទ្រឹមថ្នាក់ទី៤ រឺ ទី៥ ។ នៅពេលដែលមាននិស្សិត មកសាភាពស្នេហ៍ គាត់ សប្សាយចិត្ត មុខរីកដូច គ្រាប់ជីត្រូវទឹក  ព្រោះមាននិស្សិតស្រលាញ់ ។ ហើយបានកាត់លុយប្រាក់ខែ $២០ រឺ $៣០ ជួយ សង្សារ ក្នុង ការសិក្សារ ក្រែងល បានប្តីធ្វើការធំនិងគេមាន សញ្ញាបត្រ បរិញ្ញា និងគេ ព្យួរ ជញ្ជាំងទុក អោយកូនមើល  ហើយដើរអួតមិត្តភក្តិ ថាមានសង្សារជានិស្សិត បរិញ្ញា ធ្វើអោយ មិត្តភក្តិ ស្រណែនគ្រប់ៗគា្ន ។ ក្រោយពីសង្សារ របស់គាត់បញ្ជប់កាសិក្សារ គាត់មានការ សប្បាយចិត្ត សង្ខឹមថាសង្សារ និងមក សុំរៀបការនៅពេលឆាប់ៗ។ ក៏ប៉ុន្តែ សង្សារ គ្រាន់តែដេកជាមួយពីរ បី យប់ ដើម្បីសងគុណ ស្រីរោងចក្រ ដែលបានអោយលុយ គាត់ពីមុន ។និស្សិតដែលជា សង្សារ បាននិយាយ ថាបងទៅធ្វើការតាមខេត្ត បើមានអ្នកណាសុំអូន ឯងរៀបការអូនរៀបការជាមួយគេទៅ។  គាត់ប្រាប់ទៅនាងថា បងរៀនចប់  បរិញ្ញា អូនឯង គ្រាន់តែ ធ្វើការរោងចក្រកាត់ដេរ យើងទាំងពីនាក់មិនមែនជាគូរព្រេងនិង គ្នាទេ ព្រោះចំណេះដឹងរបស់យើង ខុសគ្នាស្ងាយណាស់ ។តើនាងនិងទៅជាយ៉ាងណានៅពេលដែល លឺ សង្សារ ប្រាប់នាងបែបនេះ? ហើយក្តីសង្ខឹម ទាំងប៉ុន្មាន នោះវានិងខ្លាយជាយ៉ាងណា ? ។ ប្រុសដែលចង់ឃើញ មុខ រាល់ថ្ងៃ ក្លាយ ជា ប្រុស ដែលស្អប់ ដល់ថ្នាក់ ឃើញ ដានជើង ដើរលុប បែបនេះ។

ថ្ងៃឆ្លងឆ្នាំមកដល់ទៀតហើយ ដូចនេះ អ្នកក្រុង ព្រះសីហនុ សប្បាយ កើបលុយទៀតហើយ មួយឆ្នាំមានតែមួយ ដងកំអោយរំលង់ still ឆ្នាំចាស់ ។ គឺជារៀងរាល់ឆ្នាំ អ្នកក្រុងព្រះសីហនុ បានប្រើនៅគ្រប់មធ្យោបាយ ដើម្បី ប្រមោលលុយ ដែល ភ្ញៀវទេសចរណ៍ មកពីគ្រប់ទីកន្លែង បានយកលុយ មកចាក់ ចោល នៅក្នុងខេត្តព្រះសីហនុ ក្នុង ឧកាស់ បុណ្យ ឆ្លងឆ្នាំ សកល មួយដងៗ ។ អ្វីៗ ត្រូវដំឡើងថ្លៃ ១ ជា ៣ ដើម្បីឆាប់ក្លាយជាអ្នកមាន ។ គឺនៅពេលឆ្នងឆ្នាំ មាន មនុស្ស រាប់ សែន អ្នក បាន មកលេងខេត្ត ព្រះសីហនុ ហើយ បានចាយ លុយដូចស្លឹក ឈើ ដោយ មិនស្តាយ ចាយមួយអស់ ដៃ ។ សូម្បី តែស្រាបៀអង្គរ ក៏ ត្រៀមស្រា ទុក រាប់ សែន កេះ ដើម្បីបំពេញតំរួវការ អ្នក ផឹកស៊ី  ព្រោះរាល់ឆ្នាំខ្វះ ស្រាអ្នក ផឹកស៊ីចេរ អ្នកលក់ រហូត ប៉ុន្តែ ឆ្នាំនេះពង្រីក រោងចក្រ ធំសង្ខឹម ថាមិនខ្វះដូចរាល់ឆ្នាំទៅចុះ រាល់ឆ្នាំអ្នកស៊ីផឹករអ៊ួថា រោងចក្រ អីផលិតសា្រមិនទានអ្នកផឹក អាញមកផឹកដល់ រោងចក្រ ហើយ បែជាមិនមានស្រា អោយផឹកទៅវិញ។ មិនថាតែស្រាបៀរទេ អ្វីៗក៏ត្រូវប៉ាន់ ទាំងអស់ សូម្បីផ្ទះសំណាក់ សណ្ឋាគារ ខារាអូខេ ស្រី បើមឹនកក់ មុន មួយខែទេ មុខជាអត់ ហើយ កុំមកអួតថា ខ្ញុំជា កូនឧកញ្ញា កូនសំដាច់ ក៏អត់ដែរ បើមិនកក់កន្លែងទុកមុន ។ នៅយប់ថ្ងៃទី៣១ ក៏ជាយប់ពិសែល សំរាប់​ គួស្នេហ៍ ផងដែរ ព្រោះជារៀងរាល់ឆ្នាំ អ្នកខ្លះ ដោយ សារគ្មាន ផ្ទះសំណាក់ បានខាំគ្នាពេញ មាត់សមុទ្រ ដូច សត្វ គួរអោយរន្ធត់ អ្នកដើរ រវល់ តែងាក មើលគេបាញ់ កាំជ្រួច មិនបានមើលក្រោមប្រយ័ត្ន ជាន់ អ្នក two year climb the heaven។ ទាំងនេះដោយ សារពួកគេ មិន អស់ អឡៃ និងឆ្នាំចាស់ ព្រោះរវល់តែរកលុយ ភ្លិច ពេលសប្បាយ ដល់ពេលចង់ សប្បាយ មើល ទូស័ព្ធ នៅសល់ពេល តែ១០នាទីទៀត ចប់ ឆ្នាំ២០១២ ដែលជាឆ្នាំពិសែសហើយទៅរកផ្ទះសំណាក់ ឯណាទាន់ ។ ដោយសារមួយៗគឺតដូច្នេះ បានជា អ្នកក្រុងព្រះសីហនុ ចាត់ទុក ថ្ងៃទី៣១ ខែធ្នូរ ជាថ្ងៃ ដែលរកលុយបានច្រើនបំផុត ក្នុងមួយឆ្នាំ ។

នៅក្នុងសង្គមនិមួយៗ តែងតែមាន អ្នកមាននិងអ្នកក្រីក្រ ជៀសមិនផុត មិនថាតែប្រទេសកំពុង អភិវឌ្ឍន៍ទេ សូម្បីតែប្រទេស អភិវឌ្ឍន៍ ក៏នៅមានប្រជាជនក្រីក្រដែរ។តើទាំងនេះបណ្តាលមកពីអ្វី? ដូចជាចាស់ៗ ដែលរស់ នៅកម្ពុជា តែងតែនិយាយប្រាប់ កូនៗថា ចុះពី រត់ ឆ្នាំ១៩៧៩ ប្រជាជនខ្មែរ មានជីវិភាព ប្រហាក់ប្រហែល គ្នា មិនដឹងថាអ្នកណាជាអ្នក មានអ្នកណាជាអ្នក ក្រទេ ព្រោះ គួ្រសារគេ ក៏ដូចគ្រួសារយើង គឺចាប់ ផ្តើមពីបាតដៃ ទទេដូច គ្នា។ អ្នកខ្លះក៏ទៅចាប់ផ្ទះនៅទីក្រុង សំរាប់ រកស៊ីជញ្ចឹមជីវិត អ្នកខ្លះក៏ទៅចាប់ដីនៅជនបទសំរាប់ រកស៊ីជញ្ជឹមជីវិត តាមចិត្ត ដែលគ្រួសារខ្លួនចង់ ដូចៗគ្នា ។ នៅពេលនោះមានតែប្រទេសកម្ពុជាមួយគត់ ដែលគ្មានអ្នកមាន និងគ្មានអ្នកក្រីក្រ ព្រោះជីវិភាពនិងការ រស់នៅ របស់ប្រជាជនខ្មែរ មានលក្ខណៈ ប្រហាក់ប្រហែលគ្នា មិនមានអ្វី សំគាល់ថាជាក្រុម អ្នកមាន ហើយក៏គ្មានអ្វី សំគាល់ថាជាក្រុម អ្នកក្រដែរ។ ព្រោះអ្នកដែលមករស់ នៅទីក្រុង មាន ផ្ទះពីរបីជាន់ សំរាប់រស់នៅ រីឯអ្នក ដែលទៅរស់ទៅរស់នៅឯជនបទក៏មានដី ពីរបីហិតា សំរាប់​ធ្វើស្រែដូចគ្នា។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេល បច្ចុប្បន្នសង្គម បានចែក ប្រជាជនកម្ពុជា ជាពីរក្រុម ដូចប្រទេសនានាដែរ ។​ក៏ប៉ុន្តែខុសផ្លែក ត្រង់ ប្រទេសកម្ពុជា អ្នកមាន មានដល់ថ្នាក់ ផ្ញើលុយនៅធានាគាឡើងធនាគាលាញហានទទួល បញ្ញើរ។ ឯអ្នក ក្រីក្រ ក៏ដូចគ្នាគឺក្រដល់ថ្នាក់ រកដីមួយចំអាម រឺកូនខ្ទមតូចមួយសំរាប់ជ្រកគ្មានដូចគ្នា។ តើទាំងនេះបណ្តាលមកពីអ្វី? មកពីបុក្គល រឺមួយ មកពីសង្គមជាតិជាអ្នករៀបចំវាសនា ពួកគេអោយមាន ជីវិភាពខុសគ្នា ដូច ឋានសួគ៍ និង ឋាននរក ដូច្នេះ។ អ្នកខ្លះថាមកពីសង្គម ធ្វើអោយពួកគេក្រីក្រ ក៏ប៉ុន្តែក៏មានអ្នកខ្លះថា បណ្តាលមក ពីបុក្គលនោះគ្មាន គំនិតទេទើប ធ្លាក់ខ្លួន ក្រីក្រដូច្នេះ ។ ព្រោះមានខ្មែរខ្លះក៏រស់នៅក្នុងសង្គមនេះដែរ តែគេបែជា ក្លាយជាមហាសេដ្ឋី ដោយចាប់ផ្តើម ពីបាទដៃទទេ កាលពីឆ្នាំ៧៩ ដូចគ្នា ។

This is our life. We make the choices we want.  We determine our success and failures.  We are the only people that we can hold accountable for our happiness, determination, passion, and drive.

It even goes back to this simple blog post, right?  I don’t necessarily want to write this blog post right now, but I have made it a have to.  Because I want to.  Not because I want a 15 minute brain dump, but because I know this contributes to a greater goal of balance, focus, and I know writing grounds me daily.  Which again makes it a want to.

Attitude folks.  Thanks you for amplifying this desire of want in my life. 

មនុស្សជា សភាវៈមានជីវិត ដែលមនុស្ស ខ្លួនឯង​​បានលើកឡើងថា មានដំលៃ និងស្ថិតនៅលំដាប់ ​​​​​     ខ្ពស ជាងភាវៈមានជីវិតផ្សេងៗនៅលើផែនដីយើង។ ​តើកន្លែងណាដែលសំគាល់ថា​មនុស្ស មានដំលៃ ​និងខ្ពស ជាងភាវៈផ្សេង? អ្នកខ្លះថានៅត្រង់ មនុស្ស​​មាន ខួរក្បាលពិសែស ដែលអាចគឹតពិចារណា ​រកហេតុផល និងដឹងខុស​ដឹងត្រូវ ហើយមាន ​​អំណាចគ្រប់គ្រងភាវៈផ្សេងៗទាំងអស់នៅ ​​លើលោក។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលបច្ចុប្បន្ន​គេបាន​​​ចែកមនុស្ស ជោគជ័យ ជាពីរទៀត គឺមនុស្ស ​​​ជោគជ័យ​ដែលមនុស្ស​យើងមើលទៅ​​​​គាត់ដូចជាអស្ចារ្យជាងអ្នកដទៃ (មាន$) ។​​ហើយក៏មានក្រុមមួយទៀតគេក៏បានចាត់ទុក​​​​ខ្លួនជាមនុស្ស ជោគជ័យដូចគ្នាតែគ្នានលុយ(មានចិត្តជាគ្រូ)។ ប៉ុន្តែមើលទៅដូចជា សប្បាយចិត្តនៅពេល​​ដែលឃើញអ្នក​​ដទៃប្រសើជាងខ្លួន(កូនសិស្ស)ក៏ប៉ុន្តែអ្នកដទៃមើលមិនឃើញថា គ្រូជាមនុស្ស ​​ជោគជ័យនោះទេ ក្រៅពីគ្រូ ខ្លួនឯង ​សូម្បីតែសិស្ស ខ្លះក៏មើលងាយ គ្រូដែលធ្លាប់បង្រៀនខ្លួនដែរ ។​​នៅពេលខ្លះអ្នកដទៃមើលអ្នកនឹងចាត់ទុកអ្នកជាមនុស្ស ជោគជ័យ​​ រឺថាអ្នកជាមនុស្ស មិនទាន់ជោគជ័យ ​ក្នុងជីវិត តែបែជាអ្នកខ្លួនឯង​នៅមិនទាន់ច្បាស់ រឿង ជោគជ័យ នៅក្នុងជីវិត​ខ្លួន រឺមានអ្នកខ្លះតែៗស្ករៗ តាមគេ គេថាជោគជ័យ ក៏ជោគជ័យតាម គាត់មិនដឹងថាខ្លួន ចាត់ទុក​​ចំនុចណាថាជោគជ័យ របស់ខ្លួនផង។ ​ហើយក៏មានអ្នកមួយចំនួនតូចបាន សើចចំអក​អោយ ​ជោគជ័យ ​អ្នកដទែ ជែលមនុស្ស ​ភាគច្រើនបានទទួលស្គលថាជាមនុស្ស ជោកជ័យនៅក្នុងជីវិត(មាន$)។ ​​ដោយបានលើកអំណេះអំនាងថា ​ធម្មជាតិ ជាស្រមោជ ដែលក្នុងមួយជីវិតខ្លួន ស៊ីចំណីរ មួយត្រឡោក ​ហើយប្រមោលចំណីរទុកបាន មួយគំនរ ​ប៉ុនដំបូក តើស្រមោជមួយ​នោះជាស្រមោជដែលអ្នកចាត់ទុក ​ជាជោកជ័យក្នុង ជីវិតទេ(ន័យធៀបនិង​មនុស្ស)។​ តើអ្នកចាត់ទុកមនុស្ស ដែលរកស៊ីចំណែញ មានលុយ ​រាប់ពាន់លាន$ជាមនុស្ស ជោកជ័យដែរទេ?​ហេតុអ្វីបានជា អ្នកថាគាត់ជោគជ័យ?។​ហើយប្រសិនជាអ្នកចង់ក្លាយជាមនុស្សជោគជ័យ ​តើជោគជ័យទៅលើអ្វី? ​​

ដើម្បី អប់អ ឆ្នាំមថ្មី ឆ្នាំ២០១៣ សូមយើង សប្បាយទាំងអស់គ្នា  ជុប លាង ជាមួយ ក្រុម មឹក ​

នៅពេលបច្ចុប្បន្ន មនុស្ស ទូទាំងពិភពលោកចាប់ ផ្តើម យល់ដឹងអំពីសរៈសំខាន់ របស់ Media ក្នុងការស្វែង យល់ បំពីសង្គមក៏ដូចជាពិភពខាងក្រៅ ដែលខ្លួនចង់ដឹងចង់យល់អោយកាន់តែច្បាស់ ។មិនតែប៉ុន្នោះ គឺក្នុងការចែកចាយ នៅបទពិសោធ៍ ក៏ដូចជាចំណេះដឹងមួយចំនួន ទៅក្នុង លំហ ដើម្បី អោយអ្នកដ៏ទៃ បានរៀនសូត្រពីអ្វីដែលខ្លួនមាន ក៏ដូច ជាហាត់រៀននិង អភិវឌ្ឍន៏ ចំណេះដឹងខ្លួន អោយកាន់ តែប្រសើឡើង ជាលំដាប់ ។ នៅពេល ចច្ចុប្បន្ន យើងឃើញថា បច្ចេកទេសកាន់តែរីចចំ រើន និងជឿនលឿន នៅៗ ហើយ ការស្វែងរក ព័រមាន ក៏ដូច អ្វីផ្សេងៗ កាន់តែងាយស្រួលឡើងៗ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយ ថ្ងៃ គ្មានឈប់ឈរ មិនតែប៉ុន្នោះ ការ ចែកចាយ ចំណេះដឹង និងព័រមាន ក៏ជាវិធានបទ មួយ ដែលមនុស្សជាតិ កំពុងចាប់អរម្ម យ៉ាងខ្លាំង ។ ក៏ប៉ុន្តែ ការចែកចាយ មានច្រើរបៀប និង ច្រើនរួបភាព ទៅតាម អ្វីដែលខ្លួនចេះ និងចំណង់ចំណូលចិត្ត រៀងៗខ្លួន តាមតែអាច់ធ្វើទៅ​បាន និងពេញចិត្ត ចែកចាយ អ្វីដែលខ្លួនមានទៅអ្នកដ៏ទៃ។ នៅពេលនេះ WordPress  ក៏ចាប់ផ្តើម បង្ហាញខ្លួន និងពេញនិយម ពីសង្គមអ្នកស្រលាញ់ការចែករំលាច ចំណេះដឹង ។ ព្រោះ WordPress មានភាពងាយស្រួល ក្នុង ការចែកចាយ និងរក្សារ ឯកសារ ដែលខ្លួន ចង់ រក្សារទុក និងចែកចាយ ទៅក្នុងលំហ និងបញ្ចាក់អំពីសមត្តិភាពរបស់ខ្លួន សំរាប់ អោយអ្នកដ៏ទៃស្គាល់ខ្លួន នៅក្នុងសង្គមផងដែរ ជាពិសែលគឺ ការរិៈគុណ និងស្ថាបនា ពីអ្នកដ៏ទៃ ។ ហើយនៅពេលនេះ WordPress ក៏បានក្លាយជា កូនសោរ សំរាប់ ដំឡើង នៅធនធាន មនុស្ស នៅក្នុងសង្គម អោយមានគុណភាពកាន់តែល្អខ្ពួសឡើងៗ សំរាប់ បំពេញតំរូវការសង្គមផងដែរ ។

ធម្មជាតិ បានកំណត់អ្វីៗ ទៅតាមហេតុផលនិង ការវិវត្ត របស់វា ដូចជា មនុស្សសត្វ ព្រៃព្រឹក្សារ កើតស្លាប់ គឺមានហេតុផលរបស់ ច្បាប់ធម្មជាតិ ជាអ្នក លៃលក ធ្វើអោយយើងវិភាគទៅមានហេតុផលគ្រប់គ្រាន់ និងអាចទទួលយកបាន។ គ្មានអំពើពុករលួយ វីបក្សពួកនិយមណាមួយ អាច ធ្វើអោយច្បាប់ធម្មជាតិលំអៀង បានឡើយ ។ ប្រទេសជាតិ ក៏ដូចជាភាសារ មានកើតក៏មានបាតបងទៅវិញ ប្រសិនជាជន​ជាតិនោះមិនចេះថែរក្សារវា។ ដូចនេះហើយប្រទេសជាតិនិមួយៗក្នុងលោកយើងនេះ ខិតខំយ៉ាងអស់សមត្តិភាព ដើម្បីពង្រីក អនុភាព របស់ខ្លួន តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ជាក់ស្តែង វៀតណាមដែលនៅជិតយើងជាដើម។ ដូចនេះហើយ យើងដែលជា មនុស្សជាតិដូចគ្នាមិន​ត្រូវស្អប់ជាតិសាសផ្សេងទេ រឺ ក៏មិនត្រូវចាត់ទុកជាតិសាស ផ្សេងជាសត្រូវ ដែរ ព្រោះជាច្បាប់របស់ធម្មជាតិ អ្នកខ្លាំងគ្រប់គ្រងអ្នកខ្សោយ ។ប្រសិនជាយើងមិនចង់អោយគេគ្រប់គ្រងយើង គឺទាល់តែយើង បង្កើននៅសម្តិភាពអោយខ្លាំងជាងគេ នោះគេនិងលាញជិៈជាន់យើងហើយ មិនបាច់ទៅទូលអង្វរគេកុំអោយជាន់ក្បាលយើងនោះទេ ។ ដូចកង្កែបនិង ពស់ គឺអ្នកទាំងពីរមិនមែនជា សត្រូវនិងគ្នាទេ ស៊ីសង់តែអ្នកណាមានសម្តិភាព ( សារ​មួយ​ពី​ជន​ជាតិ​វៀតណាម ស្ដី​ពី​មនោ​គមវិជ្ជា​លើ​តំបន់​ឥណ្ឌូចិន ) យើងទាំងពីមិនមែនជាសត្រូវនិងគ្នាទេ តែជនជាតិខ្មែរមិនចូលចិត្ត ជនជាតិរៀតណាម ព្រោះខ្មែរធ្វើមិនបានដូចវៀតណាមតាស់ ។ហើយខ្មែរចូលចិត្តចិន ពីព្រោះមិនដឹងនៅគោលនយបាយចិន ចង់វាយវៀតណាមពីទិសខាងត្បូង ដោយយកខ្មែរ ជាស្នាន់ ។ ប៉ុន្តែរៀតណាមដឹងខ្លួនមុន គឺវៀតណាមដើរមុន ចិនមួយជំហានបាតទៅហើយ ។ ដូច្នេះខែ្មរដែលជាក្តារអុក របស់បរទេស នោះ ត្រូវរងទុក្ខវេតនាហើយ………។

​ទឹកគឺជាប្រភពនៃជីវិត ដូច្នេះហើយ យើងទាំងអស់ គ្នាត្រូវញ៉ាំទឹកអោយបានច្រើន លើសពី៣លិត្រ ក្នុងមួយថ្ងៃៗ ដើម្បីសុខភាពរបស់ពួកយើង និង កាត់បន្ថយការចំនាយ ទៅលើជំងឺ។ តាមអ្នក ឯកទេសបានរកឃើញថា ការញ៉ាំទឹក នៅពេលព្រឹក ក្រោយពីយើងភ្ញាក់ពីគេង ចំនួន២កែវ និងបន្ទាប់ ពីយើងហាត់ប្រាណ ពេលព្រឹក ២កែវបន្ថែមទៀត អាចធ្វើអោយ យើងជឿសផុត ពីការ យ៉ាយីពីជំងឺ ផ្តាសសាយ  និងជំងឺ ឪកាសនិយមមួយចំនួនទៀតបាន។ មិនតែប៉ុន្នោះយើង ត្រូវរៀបចំនិងយក ដបទឹកតាម ខ្លួនជានិច្ច ដើម្បីញ៉ាំម នៅរាប់១០នាទីមួយដង ដើម្បីបន្សើមបំពុងក៏ របស់យើង។ ដោយសារអ្នកឯកទេស យលឃើញថា មនុស្ស សម័យនេះ រវល ច្រើន ដូចជាអ្នកធ្វើការ អ្នកប្រើរ Computer ច្រើន មិនសូវមាន ពេលញ៉ាំទឹក ។ធ្វើអោយ ខ្លួនយើង ខ្វះជាតិទឹក ដើម្បីបំពេញតំរូវការរាង្គកាយ របស់យើង   មិនតែប៉ុន្នោះយើងមិន ចង់ទាំងញ៉ាំអ្វីទាំងអស់ទៀតផង។ ព្រោះនៅពេលយើងធ្វើការរឺប្រើរ Computer ច្រើន ធ្វើអោយ អរម្មយើង ដកជាប់នឹង ការងារទាំងនោះរហូត ដលភ្លិច ញ៉ាំ ដោយមិនគឹតដល់សុខភាពរាង្គកាយ របស់ខ្លួន ដែលត្រូវការ ថាមពលបន្ថែម ។ មិនតែប៉ុន្នោះការប្រើរ Computer ក៏ដូចគ្នាដែរ យើងមិនត្រូវប្រើលើសពី ២ម៉ោង ដោយមិនសំរាក មួយវិនាទីនោះទេ គឹ ក្នុងរយះពេល២ម៉ោងយើង ត្រូវសំរាកអោយបាន យ៉ាងទិច ៥នាទីដោយ ចេញទៅក្រៅ បន្ទប់ រឺមើលធម្មជាតិ តាមបង្អួច ដើម្បីសុវត្តភាព ភ្នែករបស់យើង រឺយើងអាចហៅថា refresh ខួរក្បាល ដើម្បី អោយ មាន សមត្តិភាព សាជាថ្មីឡើងវិញ ក្នុងការជំរុញល្បឿនការងាររបស់យើង ។ ការញ៉ាំនំជ្រួៗ និងទឹកផ្លែឈើ នៅក្នុង បន្ទប់ ធ្វើការ ក៏អាចធ្វើអោយ យើង មានសុខភាពកាន់តែប្រសើរ និង ធ្វើការកាន់តែមានប្រសិទ្ធិភាព ខ្ពួស់ ផងដែរ ។ (ដូចកាំបិត ពូថៅ ពេលយើងប្រើរ ត្រូវតែសំលៀង ) ។ យើងកុំចាត់ទុកការសំរាក ៥នាទីសំរាប់ ញ៉ាំទឹក រឺ ផ្លែឈើ ក៏ដូចជានំនោះ ធ្វើអោយ ការងារយើងកកស្ទះ និងយ៉ឺតយ៉ាវនោះ ព្រោះមានអ្នកខ្លះ ធ្វើការរឺប្រើរ Computer មួយថ្ងៃទាល់ ល្ងាច មិនបាន ប្រយោជន៏ ជាសាច់ការអីបន្ទិចផង ប៉ុន្តែ ពេលខ្លះយើងប្រើរពេល តែ១០នាទី អាចសំរាច់កិច្ចការ ដោយនឹកស្មានមឹនដល់ ។

 ផែនដីគឺជា ភពមួយ ដែលមានលក្ខណៈ ស្រសស្អាត ជាងភពផ្សេងៗដែល មនុស្សលោកយើងបាន ស្គាល់ កន្លងមក ។ ផែនដី គឺជាភពតែមួយគត់ ដែល អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ  រកឃើញថាមាន ភាវៈមានជីវិត រស់នៅ។ ក៏ប៉ុន្តែភពផែដីយើង ចាប់ផ្តើម កែប្រែ អាកាស់ធាតុ ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ បានធ្វើអោយ ជីវិតទៅលើផែនដី មានការភ័យខ្លាច អំពីអនាគត កូនចៅជំនាន់ក្រោយ ។ព្រោះខ្លាច ផែនដី លាញអនុញាត្តិ អោយ ជីវិត អាចរស់ នៅលើ ភពនេះបាន ដូចមុន ។ ទាំងនេះដោយសាសកម្មភាព របស់មនុស្ស ជាអ្នក ធ្វើអោយ ផែដីនេះ បែ្រខ្លាយ នៅ លក្ខណៈ គួអួយបារម្ម យ៉ាងខ្លាំង ។ ទាំងនេះដោយសារខួរក្បាល របស់ មនុស្ស មានការអភិវឌ្ឍន៍ លឿនហួល ពីការស្មានទុក ក្នុង ការទាញ ធនធានពីផែនដី ដូចជា ប្រេង ដែក ព្រៃឈើ ។ល។ ហួសពីសមត្តិភាព ផែន ដីផលិតឡើងវិញ ។ តាមអ្នកឯកទេស បានអោយដឹងថា ផែដីយើង អាចជញ្ជឹម មនុស្ស បានដល់ទៅ ២០ពាន់លាន អ្នកឯណោះ ក៏ប៉ុន្តែនៅពេលបច្ចុប្បន្ន ផែនដីមានមនុស្ស តែ៧ពាន់លាន មើលទៅ ដូចជា ផែនដី មានភាពទុ្រតទ្រោម សឹងតែលិលលាញរួចទៅហើយ តើទាំងនេះបណ្តាលមកពីអ្វី? ។

  ប្រទេសកម្ពុជា ជាប្រទេសមួយដែលប្រជាពរដ្ឋ ងាយ និងចំឡង វប្បធម៍ បរទេស ខ្លាំងណាស់ ។ មិនតែប៉ុន្នោះ ចំឡងមក ហួសពីការពីត របស់ បរទេសទៀតផង ជាក់ស្តែងដូចជាពាក្យ Valentine’s Day រឺហៅកាត់ថា ១៤គុម្ភៈ ជាដើម។ ពាក្យ នេះ គឺ ជា ពាក្យមួយ ដែលសង្គម ទូទៅនៅក្នុង ពិភពលោក ទាំង មូល ចាប់អរម្ម អំពី ថ្ងៃValentine’s Day។ ពាក្យនេះ មានអត្តន័យប្រហាក់ ប្រហែល នឹងពាក្រខ្មែរ ហៅថា បុណ្យនៃក្តីស្រលាញ់ ក៏ប៉ុន្តែ ត្រូវបាន យុវជន ខ្មែរប្រែ ទៅជា បុណ្យ សង្សារ ទៅវិញ។ នេះ ស អោយឃើញ ថា ខ្មែរជា មនុស្ស ដែលជ្រុលនិយម ដែលធ្វើ អោយ​ប្រទេសជាតិ ធ្លាក់ចុះគ្រុប់ វិស័យ ដោយប្រែ នៅពាក្របរទេស ខុសអត្តិន័យ ពាក្រដើម របស់គេ។ ដូចជា Valentine’s Day ជាដើម ធ្វើអោយ សង្គម យុវ័យ មានភាពពុះកញ្ចូល ចាត់ទុក ជាថ្ងៃពិសែស ជាមួយ ដៃគូរ សង្សារ របស់ខ្លួននៅថ្ងៃ១៤គុម្ភៈទៅវិញ។ ហើយ ក៏ធ្វើអោយពាក្រដើម និងស្នាដៃ របស់ វិរៈបុរស Valentine ដែល ជួយ សង្គ្រោះ មនុស្ស ក្នុង ការស្រលាញ់ គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយបានបង្កើត អោយមាន វប្បធម៍ ជួនកាដូរ ទៅអ្នក ដែលខ្លួន ស្រលាញ់ ដូចជា ឪពុក ម្តាយ បងប្អូន មិត្តភក្តិ ជាដើម។ នៅពេលវប្បធម៍ នេះមក ដល់ ស្រុក ខ្មែរ បែជាក្លាយ ជា បុណ្យ សង្សារ ទៅវិញ។ ដូចនេះយើងជាខ្មែរ ត្រួវ លើកតំកើង វប្បធម៍យើង អោយ មានភាពថ្លៃផ្នូរឡើងវិញ។